P — De P, tja, dat is plots wel een heel actuele letter. Ik was vandaag - nog onwetend van de populistische opdonder die er aan zat te komen - in het Pantheon, de tempel uit de oudheid gewijd aan alle goden. De tekst op de gevel vermeld de oorspronkelijke oprichter Agrippa. Het gebouw uit 27 v. Chr. is herbouwd na een verwoestende brand en later nog eens nadat het door de bliksem getroffen was, maar onderhand staat het er al bijna twee millennia. De letters zijn niet meer de originele, maar zie daar toch twee mooie bronzen P’s van maar liefst 70cm hoog staan glimmen. De proporties van dit gebouw zijn sowieso indrukwekkend: 43m hoog en een doorsnede van 43m. En dan die gigantische koepel met dat typerende gat erin. Binnen ligt onder andere de ‘Padre della Patria’ begraven (Victor Emanuel II, de eerste koning van het verenigd Italië), net als de schilder Raphael. Onderweg naar het Pantheon kwam ik een plakkaat tegen waarop werd vermeld dat Pablo Picasso op die plek had gewoond en een aantal van zijn meesterwerken had geschilderd (welke werd niet genoemd) en ik liep een palazzo binnen (Accademia Nazionale di San Luca), waar een expositie te zien was met foto’s van de architect Paolo Portoghesi. Genoeg P’s voor mij vandaag. En de komende vier jaar.